“เราติดอยู่บนเนินที่เรือสีฟ้าถูกพัดมาเกยตื้น คนแน่นมาก เดินเบียดกัน เพราะน้ำ ล้อมหมดแล้ว ดูจากสีหน้าแววตาเขา มันเต็มไปด้วยความกลัวถึงที่สุด

’เคย’ ซึ่งเป็นที่มาของชื่อเสียง ‘กะปิทุ่งออง’ หายไปพร้อมกับป่า แม้วันนี้ลานตากกะปิและเรือช้อนเคย บอกให้รู้ว่าป่าชายเลนกลับคืนสู่ความสมบูรณ์

ทำไมสหประชาชาติให้ความสำคัญต่อความรู้นอกตำราวิทยาศาสตร์แบบตะวันตก เพื่อจัดการ กับปัญหาโลกร้อนหรืออยู่กับยุคภัยพิบัติ

ชาวเล มอแกนก็ไม่รู้จักสึนามิ พวกเขารู้จักคลื่นน้ำที่มีพลังรุนแรงที่พึงหลีกหนีให้พ้น เรียกชื่อว่า ละบูน หรือ คลื่น 7 ชั้น

หมกหอยกัน' หนึ่งในเมนูชายฝั่งอันดามัน ที่ผูกพันกับความหลากหลายของทรัพยากรธรรมชาติ ซึ่งเผชิญภาวะท้าทายจากโครงการแลนบริดจ์ในหนึ่งปีข้างหน้า

พบความหลากหลายของอาหารในซูเปอร์ลับกับชาวมอแกลนทับตะวัน-บนไร่

ชาวมอแกลนพาไปเยี่ยมชมอาณาจักรที่ซ่อนตัวเงียบกริบอยู่ใต้ฝ่าเท้าของเรา

ผู้ “อ่านน้ำจำลม อ่านฟ้าจำดาว” เจ้าของรอยเท้าแรกบนชายฝั่งอันดามัน ผู้สร้างเรือลำเล็ก แล่นฝ่าคลื่นลม ไปทั่วพื้นทวีป ผู้สร้างถิ่นฐานขึ้นบนชายฝั่งรกชัฏ อุดมด้วยโรคภัย ที่ความอยู่รอดของชีวิตขึ้นกับความรู้และเข้าใจธรรมชาติ