ประชาธิปไตยของอาหาร

ท่ามกลางกระแสร้อนของการเมือง เราอยากรู้ว่า แล้วการเมืองของอาหารล่ะเป็นอย่างไร ค้นไปมา เจอความเห็นของคุณกิ่งกร นรินทรกุล ณ อยุธยา รองผู้อำนวยการมูลนิธีชีววิธี เมื่อปี 2012 แต่ยังเป็นจริงอยู่ เธอวิเคราะห์สถานการณ์อาหารของสังคมไทยว่า “ตกอยู่ในภาวะเผด็จการอาหาร” เหตุผลก็คือ ทั้งผู้ผลิตอาหารและผู้บริโภค ล้วนไร้ทางเลือก เพราะเราตกอยู่ใต้อิทธิพลของทุนขนาดใหญ่ ในขณะที่รัฐก็ไม่ค่อยได้ทำหน้าที่ในการคุ้มครองผู้บริโภค ส่วนคนกิน กลุ่มหนึ่งไม่มีเวลาและรายได้เพียงพอที่จะเลือก ได้แต่มีอะไรก็กินเข้าไป ส่วนอีกกลุ่มแม้มีรายได้มากพอ แต่ก็ไม่มีข้อมูล ต้องกินอาหารที่ไม่รู้ที่มาที่ไป

จะว่าไป แม้จะดูเหมือนมีทางเลือกมากมาย ทั้งจำนวนร้านอาหาร ประเภทอาหารทั้ง ไทย ญี่ปุ่น เกาหลี ฯลฯ แต่ข้อเท็จจริงที่ซ่อนอยู่ก็คือ เราไม่มีทางเลือกที่จะเข้าถึงอาหารดี มีคุณภาพ ในราคาเหมาะสม อาหารถูกผลิตขึ้นภายใต้ความเชื่อ ว่าทั้งพืชและสัตว์ไม่สามารถเติบโตแข็งแรง โดยไม่ใช้สารเคมี ส่วนคนกินก็อยู่ใต้อิทธิพลของการตลาดและโฆษณา มองไป มองมา สุดท้ายก็ย้อนกลับมาที่คนกิน ที่เป็นผู้ถืออำนาจการบริโภค แต่ยังไม่เคยได้ใช้

#ร่วมสนับสนุนผู้ผลิตรายย่อยและชุมชน เพื่อทางเลือกและประชาธิปไตยของอาหาร

#ประชาธิปไตยของอาหาร